مرکز تحقیقات الکتروسرام

دکتر اردشیر حسین پور در سال 1375 مرکز تحقیقات الکتروسرام را در دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان راه اندازی کرد.تمام پارتیشن بند ها  را خودشان انجام دادندو پیچ  و مهره های آن را با دست های خودشان بستند. مدتی بعد ایشان کار خانه الکتروسرام را که در حقیقت پلی میان آزمایشگاه و کارخانه صنعتی است را بنیان نهاد در آنجا اولین خط تولید نیمه صنعتی آهنربا های سرامیکی را راه انداخت که در چهاردهمین جشنواره بین المللی خوارزمی جایزه تحقیقات کاربردی را از آن خود کرد. همچنین ایشان در دانشکده مهندسی 2 دانشگاه شیراز آزمایشگاه الکتروسرامیک را بنیان نهاد. ایشان علاوه بر ایجاد اولین مرکز تحقیقاتی الکتروسرام در کشور، رشته الکتروسرامیک را در دانشگاه شیراز ایجاد کردند که اولین بار در مهر ماه 1385  در مقطع کارشناسی ارشد دانشجو پذیرفت. 

غنی سازی 20 درصدی

در تاریخ 22 فروردین 85 ایران رسما اعلام کرد که به غنی سازی 20 درصدی اورانیم دست پیدا کرده و آژانس هم این مساله را تایید کرد، با توجه به ادعای خارج نشینان دکتر حسین پور پدر سانتریفیوژ ایران و از دانشمندان هسته ای بوده بنابراین قطعا دکتر حسین پور نقش موثری در غنی سازی 20 درصد ایفا نموده و ایران  حدودا ده ماه قبل از درگذشت دکتر حسین پور به فناوری غنی سازی 20 درصد اورانیم دست پیدا کرده و این مساله نشان میدهد چقدر آنان که با سو استفاده از رابطه خویشاندوی سعی در سو استفاده از نام دکتر را دارند کم حافظه و نادان اند!

صحبت های مادر دکتر اردشیر حسین پور درباره فرزندش

دانلود با کیفیت خوب (25Mb)

دانلود با کیفیت پایین برای موبایل(3GP,7Mb)

 در این کلیپ که به همت دانشجویان  دکتر تهیه شده، مادر دکتر حسین پور ضمن معرفی ایشان از دولت، مسئولان و اساتید و دانشجویان می خواهد که ایده ها، کارها و پژوهش های نیمه کاره دکتر را ادامه دهند. 

برداشت هایی از زندگی دکتر (برداشت اول)

 به برگه انتخاب واحد نگاه کردم. شنبه 30: 10 تا 12 ریاضی مهندسی. الان ساعت 10 و تا شروع کلاس 5/0 ساعتی فرصت دارم. آرام آرام به طرف کلاس حرکت کردم. روز اول ترم بود و من هم دانشجوی ترم سوی دانشگاه شیراز. نزدیک کلاس که رسیدم رضا را دیدم. تا من را دید، گفت: سلام امید، بالاخره با حسین پور برداشتی یا هنوز هم تو تحقیقاتی؟

گفتم چون ریاضی را دوست دارم، خیلی استادش برایم مهمه! « داداشتم و صادق می گفتند حتماً با حسین پور بگیر و من هم گرفتم. شاید حذف و اضافه تغییرش دادم.»

ساعت 30: 10 شد با رضا گرم صحبت بودم که دیدم یک دانشجوی سال بالایی به سرعت از کنار ما گذشت و وارد کلاس شد. به رضا گفتم از هر که در مورد دکتر حسین پور پرسیده ام همه می گویند که «در تمام عمرمان از این استاد باسوادتر ندیده بودیم ولی پیشنهاد می کنیم که با این استاد درس نگیری، چون خیلی سخت گیره». رضا می گفت من هم همین را شنیده ام و اضافه کرد که نمره های ترم گذشته کلاس حسین پور را هم نگاهی بنداز تا حساب دستت بیاید.

حدود 45 دقیقه از وقت کلاس گذشته بود و به رضا گفتم دیگر استاد نمی آید برویم کیفمان را برداریم و برویم کتابخانه خوارزمی. تا وارد کلاس شدم با کمال تعجب دیدم دکتر حسین پور همان جوانی که ما فکر می کردیم دانشجوی سال بالایی است و با همان سرعت راه رفتنش در حال تدریس است. آرام رفتیم و سرجایمان نشستیم. دکتر با بیانی گرم وگیرا و با شور و نشاط خاصی مطالب را توضیح می داد. من هم غرق درس و استاد شدم.