رتبه اول ابنکار بیستمین جشنواره بین المللی خوارزمی

افتخارات علمی دکتر اردشیر حسین پور

 

ردیف	سال	موضوع	محل
1	1386	دریافت جام زرین و تقدیرنامه	فدراسیون بین المللی مخترعین IFIA
2	1385	رتبه اول طراحی و ساخت مدل عملیاتی شناور استیلت	بیستمین جشنواره بین المللی خوارزمی
3	1385	رتبه دوم مقاله برگزیده جشنواره پژوهشی سال 1385	دانشگاه صنعتی مالک اشتر
4	1382	رتبه اول محققین وزارت	ودجا
5	1381	محقق و پژوهشگر برجسته کشوری	ایران
6	1379	دریافت جایزه تحقیقات کاربردی راه اندازی اولین خط تولید سرامیکهای مغناطیسی سخت	چهادهمین جشنواره بین المللی خوارزمی
7	1377	دانشجوی نمونه کشوری در مقطع دکتری	ایران
8	1375	دانشجوی نمونه کشوری در مقطع کارشناسی ارشد	ایران
9	1375	رتبه اول تألیف کتاب"اصول عملیات حرارتی در ساخت هسته های فریت"	ایران

دکتر برای تست پروژه های مهم چفیه می انداخت...

دکتر حسین پور در حال تست شناور استیلت. ایشان همیشه برای تست پروژه های مهم چفیه می انداخت...

میز جداگانه نهار

برای تست پروژ ه ای به بوشهر رفته بودیم. مسئولان زیـادی آمده بودند. در رستورانی برای ناهار هماهنگی شده بود. آن روز فقط من لباس کار داشتم و بقیه همه رده بالا بودند. من و راننده میز جداگانه ای داشتیم. سر میز مسئولان یـک صنـدلی بـرای دکتر گذاشته بودند. وقتی دکتر از راه رسیـد غذایش را برداشت و آمد پهلوی ما نشست. همه بلند شدند و دنبـال دکتر آمدند. ولی دکتر قبول نکرد. نمی خواست که من احسـاس کنـم کمتر از بقیه هستم و یا با مسئولان فرق دارم. خـودش بـارها می گفت نهج البلاغه را دو بار خوانده است.

آقای جمشیدیان(کارمند الکتروسرام)

صحبت های مادر دکتر اردشیر حسین پور درباره فرزندش

دانلود با کیفیت خوب (25Mb)

دانلود با کیفیت پایین برای موبایل(3GP,7Mb)

 در این کلیپ که به همت دانشجویان  دکتر تهیه شده، مادر دکتر حسین پور ضمن معرفی ایشان از دولت، مسئولان و اساتید و دانشجویان می خواهد که ایده ها، کارها و پژوهش های نیمه کاره دکتر را ادامه دهند. 

کلید آزمایشگاه الکتروسرامیک

ایـشان در هر مـوردی اطلاع داشته و فوق العاده با سـواد بـودند و درهـر موردی اطلاعات قوی داشتند. هیـچ وقت سعی نمی کردند خودشان را معرفی کنند، به طوری که یک روز از نـگهبانی به من زنگ زدندو گفتند قهـرمانی ، کلیـد آزمایشگاه الکتروسرام را به من نـمی دهند، (آزمایشگاهی را که خودشان از بنیانگذارانش بودند).بلافاصله به نگهبانی رفتم و خیلی ناراحت بودم که چرا ایشان را نشناخته اند و بعد از اینکه کلید را گـرفتم و به ایشان دادم اعتراض کردم به نگهبان و آنها گفتند هیچ وقت خودشان رامعرفی نکردندوهمیشه خیلی سریع و تند راه می رفتند وما فکرمی کردیم ایشان دانشجو هستند.

خانم مهندس قهرمانی

(عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز)

برداشت هایی از زندگی دکتر (برداشت اول)

 به برگه انتخاب واحد نگاه کردم. شنبه 30: 10 تا 12 ریاضی مهندسی. الان ساعت 10 و تا شروع کلاس 5/0 ساعتی فرصت دارم. آرام آرام به طرف کلاس حرکت کردم. روز اول ترم بود و من هم دانشجوی ترم سوی دانشگاه شیراز. نزدیک کلاس که رسیدم رضا را دیدم. تا من را دید، گفت: سلام امید، بالاخره با حسین پور برداشتی یا هنوز هم تو تحقیقاتی؟

گفتم چون ریاضی را دوست دارم، خیلی استادش برایم مهمه! « داداشتم و صادق می گفتند حتماً با حسین پور بگیر و من هم گرفتم. شاید حذف و اضافه تغییرش دادم.»

ساعت 30: 10 شد با رضا گرم صحبت بودم که دیدم یک دانشجوی سال بالایی به سرعت از کنار ما گذشت و وارد کلاس شد. به رضا گفتم از هر که در مورد دکتر حسین پور پرسیده ام همه می گویند که «در تمام عمرمان از این استاد باسوادتر ندیده بودیم ولی پیشنهاد می کنیم که با این استاد درس نگیری، چون خیلی سخت گیره». رضا می گفت من هم همین را شنیده ام و اضافه کرد که نمره های ترم گذشته کلاس حسین پور را هم نگاهی بنداز تا حساب دستت بیاید.

حدود 45 دقیقه از وقت کلاس گذشته بود و به رضا گفتم دیگر استاد نمی آید برویم کیفمان را برداریم و برویم کتابخانه خوارزمی. تا وارد کلاس شدم با کمال تعجب دیدم دکتر حسین پور همان جوانی که ما فکر می کردیم دانشجوی سال بالایی است و با همان سرعت راه رفتنش در حال تدریس است. آرام رفتیم و سرجایمان نشستیم. دکتر با بیانی گرم وگیرا و با شور و نشاط خاصی مطالب را توضیح می داد. من هم غرق درس و استاد شدم.